We worden oud en willen afbouwen met de
honden. We hielden van een paar nesten geen pups aan. Maar, hoe dom
kun je zijn om geen pups aan te houden…………. We vergaten dat
oudere honden ouder worden en dat we in Zweden tenminste per persoon
vijf honden, maar liever zes, nodig hebben om de trails te kunnen
lopen. Nu ontstond er een leeftijdsgat in het hondenbestand.
Jammer genoeg kwamen er geen pups terug en om te kunnen blijven lopen
moesten we oudere honden kopen. Waar koop je honden die in de groep
passen, die qua type passen, die werken en die in de buurt komen van
wat je zelf op de stamboom hebt staan. Gelukkig waren er contacten
met passende kennels en bij de Indian Tribe Kennel van Donald
Eriksson en Maria Gustafsson in Noord Zweden vonden we Nora en
Hitchiti. Nora die blafte tegen buitenlandse touristen en daardoor
voor onrust zorgde had zelfs Nederlandse honden op haar stamboom van
Ben Olie en die gingen terug naar Pala, Gillis en Cosmo. Haar vader
is Leo av Vargevass die Zweeds show kampioen is en werkt. De ouders
van Hitchiti zijn Amerikaans geïmporteerd en hebben veel Iditarod
finishers achter zich. Haar vader is een broer van de vader van
Marlin en de opa van Nora.
Heel lief dat Frank Daams voor haar omreed om haar
thuis te brengen.
Het derde hondje is een verhaal apart.
De eigenaren hadden een langeafstandskennel en Molly was de enige
overgebleven hond. Na echtscheiding waren alle anderen geplaatst. We
kenden de afstamming en wisten dat beide ouders de Femund hadden
gelopen. Maar natuurlijk jammer dat we erg laat hoorden dat deze
honden te koop kwamen. Molly had haar ouders en broers en zussen op
hetzelfde adres en een eerste keus lijkt voor je gevoel beter als een
laatste keus. We kwamen tegen de
avond in Sveg (Zweden) aan terwijl we op weg waren naar Nederland. De
eigenaresse liep voor ons uit naar de kennel en in de verte zagen we
een klein hondje pijlsnel een schuurtje in vluchten. Hoe lang ze in
haar uppie in die grote kennel heeft gezeten weten we niet meer, maar
het was lang en ze was niet te benaderen. Wij werden binnen op
stoelen neergezet terwijl de eigenaresse Molly binnen bracht. Dat
leek goed te gaan, tot ze ons zag zitten. Ze vloog tegen de ruiten op
en probeerde zo te ontsnappen. Wat moesten we in vredesnaam met zo’n
beest beginnen. Hoe moesten we haar naar Nederland brengen en
voorkomen dat ze onderweg ontsnapte. Wat moesten we met zo’n bange
hond………….
Molly was niet” gratis af te halen”,
we moesten haar kopen. We hadden het gevoel dat we geld weggooiden
maar namen haar toch mee. Een nieuwe, ongecompliceerde hondenfamilie
was de enige therapie die kon werken, met die wetenschap en met de
kennis die we hadden over haar familie en achtergrond namen we dat
risico. Als het niet werkte hadden en wij en zij pech. Dan hadden we
geen andere keus dan haar in te laten slapen want een hond die altijd
angstig is heeft geen leven. Thuis bleek Molly niet bang voor mij. Ze
adoreerde me vanaf het begin en al snel hadden we een band die
wederzijds was, ik begon haar steeds meer te waarderen. Ze had humor,
ze was intelligent en de snelste hond van de groep. Ze hield van
spelen met andere honden en racete wat af hier in de speelwei. De
groepstherapie deed zijn werk……………………
Nu, aan het eind van seizoen 2014 zijn
we ongeveer waar we zijn willen. Molly liep steeds voorop samen met
Lizzy, en vandaag mocht ze voor het eerst single lead. Je hebt nog
nooit een klein hondje zo hard en met zoveel plezier zien werken.
Commando’s gingen al een tijd goed en als het niet snel genoeg ging
liet ze een luid kefje horen. Lizzy werd steeds vaker aan de kant of
naar achteren geduwd. Wat geeft het een heerlijk overwinningsgevoel
als we die kleine aap zo zien genieten van haar taak. Ik heb haar
uitgeprobeerd en ben op een moeilijke trail met mijn voet op de mat
gaan staan om te kijken of ze ook blijft werken als het zwaar gaat.
Ze is geslaagd, ze hing in haar harnas. Ze versnelt als het makkelijk
gaat en blijft doorgaan als het zwaar gaat. Of we er een wedstrijd
mee winnen is een tweede want tijdwaarnemers en andere officials zijn
enge mensen.
 |
| what a nice personality |
 |
| Molly single lead |
